Minsan nasasabi nating dapat ng ihinto itong kalokohan na ito. dapat ko ng kalimutan ang lahat ng mga nagdaan na nagiging dahilan upang magapos ako sa damdaming dapat ay matagal ng nagpalaya sakin. Pero kahit na anong pagtatanggi natin sa ating mga sarili'y patuloy parin itong nanunuot sa ating mga puso, patuloy parin itong nagbibigay dahilan upang muli nating maalala ang lahat ng masasayang oras na kasama mo siya. Siya na minsan pa'y naging mundo mo, na minsan pa'y naging buhay mo. Minsan magagawi ka sa mga lugar na punong puno ng alaala, masasabi mo nalang na.... sayang... Minsan sa paglalakad mo'y maririnig mo ang paborito niyong awitin, mga matatamis na awitin noon na ngayo'y pait na ang dulot at sakit na ang hatid sayong puso. Sa paggising mo sa umaga'y, nasanay ka na na may mga text messages siya sayo, mga morning greetings, agad mong hahanapin ang cellphone mo at maaalalang wala ng ganun at di na mangyayari yon. Mangigiti ka nalang at maya maya'y muling maluluha, mga alaalang palaging nariyan, pilit na sumisiksik sating isipan, na nagpapahirap satin, ngunit palagi nating tatandaan na lahat ng bagay ay lumilipas. Mawawala din ang sakit sa paglipas ng mga panahon, hihilom din ang sugat sating mga puso, muling mababakas ang ngiti sa ating mga labi.
-- Jay el